Milenyum boyunca heykeltıraşlar mermer üzerinde çalışmışlardır. Mermer, hassaslığı ve saydamlığı ile beğenilmiştir. Bu karakteristik özellikler mermeri; metamorfik taşı, anatomik incelik ve dökümlü kumaş gibi karmaşık detay gerektiren işler için ideal yapmıştır. Bu iki özelliği en iyi tasvir eden eser ‘Duvaklı Bakire Heykeli’ olarak bilinen, İtalyan heykeltıraş Giovanni Strazza’nın 19. Yüzyılda yaptığı ‘The Veiled Virgin’ eseridir.
Çeviren: Elif Dağatar
Duvaklı Bakire Heykeli
Heykelin yapım aşaması hakkında çok az bilgi bulunmaktadır. Tarihçiler, Milanlı Strazza’nın bu eseri 1850’lerde Roma’da yaptığına inanıyor.
The Veiled Virgin, oldukça gerçekçi betimlenmiş çehresinin üzerine örtülmüş peçesiyle Bakire Meryem’i tasvir ediyor. Gözleri kapalı ve başı hafif eğik haliyle Meryem ya huzur içinde ibadet ediyor ya da keder duyuyor. İkisi de Meryem’in tarihsel sürecine bakıldığında doğruluk gösteren tasvirlerdir.
Duvaklı Bakire, Karara mermerinden yapılmıştır. Tuska’dan çıkarılmış olan bu parça, antik Romalı mimarlar ve İtalyan Rönesans sanatçıları tarafından tarihsel olarak kullanılmıştır.
Bu yüksek kaliteli mermer, örtümsü görüntü vermek için mükemmel bir tuval görevi görmüş, Strazza ve çağdaşları tarafından tercih edilmiştir. Büst ve özellikle yüzleri gizli, içi görülebilen örtülü kadın heykelleri yapmakla ilgilenmişlerdir. Bu modayı, duvaklı kadın heykeltıraşları Pietro Rossi ve Raffaelo Monti başlatmıştır.
HEYKELDE DUVAK
Neden örtüler 19. Yüzyılda İtalyan heykeltıraşlar arasında bu kadar meşhur hale gelmiştir? Bu figürlerin rağbet görmelerinin bir sebebi de bu sayede heykeltıraşların yeteneklerini konuşturabilecek olmalarıdır.
Katı bir mermerde dökümlü bir kumaş görüntüsü vermek, büyük bir yetenek gerektirir. Böylece, antik zamanlardan beri heykeltıraşlar figürlerine perdeli kumaşlar giydirerek sanatsal yiğitliklerini göstermek istemişlerdir. Yunan’ın Helenistik dönemiyle İtalyan Rönesans’ı, bu fenomenin en bilindik örneklerini vermiş heykeltıraşlara sahiptir ve tabi Strazza ve çağdaşlarına ilham olmuştur.
“Arkeolojik açıdan (Duvaklı Meryem’in örtüsü) ‘ıslak giysi’nin kökeni Helenistik oymalarda halihazırda var olan bir gelenektir.” Diyor École du Louvere’in yönetmeni Claire Barbillon. “Heykeltıraşlar da bu zorluğu her daim göğüslemiştir.”
Giysinin Neo-klasik tercümesine ek olarak, bu zamanın sanatçıları bu akımı Risorgimneto ya da İtalyan birliğine karşılık olarak başlatmıştır.
İtalyanların sanat ve kültürde bulduğu bu yenilenmiş merakla, örtülü kadın bu birleşmiş ülke için alegori haline gelmiştir.
Neden Strazza milli bir sembolle, Katolik bir ikonu birleştirdi? Bilinen bir dini inancı olmayan Strazza için bazıları bunun bağlılık gösterisi olduğunu ileri sürüyor. Aynı zamanda, ondan önce gelen Rönesans ve Barok ustalarından esinlenmiş olması da mümkün.
Duvaklı Bakire Heykeli Kanada’da
Bu heykelin İtalya’da kalması beklense de 150 yıl boyunca Kanada’yı evi olarak bellemiştir. 1856 yılında heykel, Newfoundland’de St. John’a taşınmıştır. Bishop John Thomas Mullock tarafından karşılanmış, Episkopal Sarayı’nda St. John bazilikasının yanına yerleştirilmiştir.
