Rothko, Newman ve Still, 1940’ların sonlarında birbirlerinden bağımsız olarak renk alanı soyutlaması yönünde ilerliyorlardı. Still, genellikle 1947’de sergilediği bir dizi tablo ile bunu başaran ilk kişi olarak kabul edilir fakat Newman’de bu tarza ilk teorik katkılarda bulunmasıyla önemlidir. Aynı sene Betty Parsons Galerisi için Mark Rothko, Clyfford Still ve Hans Hofmann gibi sanatçıları bir araya getiren İdeografik Resim adlı bir sergi düzenlemiş ve yakın zaman Amerikan sanatında ‘‘ilkel sanat dürtüsünün bugünkü benzeri’’ndeki gelişmelere dikkat çekmiştir. Bir sözlükten alıntı yaparak tanımladığı ideograf kavramını, bir nesneyi ismiyle ifade etmeden akla getiren karakter, sembol veya figür, olarak özetlemiştir. Newman, tüm simgesel veya simgesel benzeri motiflerden kurtulabilecek bir soyut sanat arayışındaydı.
Çeviren: Simge Şahin
Serginin etkileyici katalog yazısında, soyut bir form ‘‘yaşayan bir şey’’ olabilir, ‘‘soyut düşünce karmaşası için bir araç’’ yazmıştı. Sadece doğadan veya bir nesneden soyutlanmış bir formdan daha gerçek ve mevcut olurdu.
Newman, Rothko ve Still’in yol aldığı yönler, 1940’ların sonlarında soyut ekspresyonizmin iki farklı yöne ayrılmaya başladığı anlamına geliyordu; renk alanı resmi ve aksiyon resmi. Ancak 1950’lere kadar bu resimler arası bölünme eleştirmenler tarafından büyük ölçüde kabul edilmemiştir.
Renk Alanı Resmi: Konseptler, Tarzlar ve Trendler
Still, Rothko ve Newman, çalışmalarının içeriği için farklı anlayışlar geliştirmesine rağmen Newman en iyi bilinen yorumunu, ‘‘The Sublime is Now’’ (Şimdi Yücelme Zamanı) (1948) yazısında ortaya koymuştur. Savaşın dehşeti ve bomba tehdidinden etkilenen modern bir çağa sadece yüce olanın uygun olduğu düşüncesini öne sürmek için Edmund Burke’ün 18.yüzyıl sanatsallığından yararlanmıştır. Avrupa sanatının her zaman güzelliğe yeltendiğini öne sürmüştü fakat şu an bu arayıştan vazgeçmenin tam zamanıydı.
Clement Greenberg belki de renk alanı resminin doğuşunu tanıtan ve kutlayan ilk kişidir. Bunu en çok, modern resimde geniş alanlara renk uygulamak için bir eğilim geliştirdiğini öne sürdüğü 1955 tarihli ‘Amerikan Tarzı Resim’ yazısında araştırmıştır. İzlenimcilerin en önemli yeniliklerinden biri olarak gördüğü şeye dönüştüğü için bunun özellikle önemli olduğunu düşünmüştür; derinlik ve hacmi ifade etmek için değer zıtlıklarının (açık ve koyu tonların zıtlıkları) gizlenmesi. Birçok soyut ekspresyonist esere, tuvale figürler tasvir edilen bir pencereden ziyade bir alan gibi yaklaşımı, ‘‘her şeyi kapsayan’’ bir yaklaşımı benimsedi fakat hiçbiri renk alanı ressamları kadar çaba harcamadı.
Sonraki Gelişmeler – Renk Alanı Resminden Sonra
1950’lerin sonlarından itibaren, renk alanı ressamlarının yeni bir nesli ortaya çıkıyordu. Kısmen Helen Frankenthaler’ın renklendirilmiş soyutlamalarından ve Greenberg’in eleştirisinden ilham alan bu yeni grup, Kenneth Noland, Morris Louis ve Jules Olitski gibi sanatçıları kapsıyordu. Bu sanatçılar kendi işlerinde soyut ekspresyonistlerden daha çok formalistti, genellikle açıkça süslü ve kesinlikle daha esrarengiz bir şekilde doğaüstüydü. Frankenthaler gibi sanatçılar, akrilik ve yağlı boyayı astarlanmamış tuvalin üzerine dökerek, pigmentlerin tuvalin üzerinde durmasından ziyade emilmesini sağlar (boyaları tuvalin üzerinde küçük dağlık kümeler halinde yükselen Willem de Kooning’de olduğu gibi) . Bu teknik resimlerine bir renk bütünlüğü, eşitlik hissi ve düz bir ahenk vermesinin yanı sıra yumuşak ve geçici bir belirsizlik katıyordu.
1960’ların başlamasıyla Clement Greenberg’ün ”Geç Resimsel Soyutlamacılar” olarak sınıflandırdığı sanatçılar, en öne çıkan renk alanı ressamlarındandı. Morris Louis, tuvalin yüzeyinde geniş bantlar şeklinde boya dökülerek resmedilen, bir derece simetri içeren eserler üretiyordu. Kenneth Noland kendi kalın geometrik şekillerini, çoğunlukla atış hedefleri ve şeritler, resmediyordu ve şekilli tuvaller deneyimlemeye başlamıştı. Ve eserleri çoğunlukla ‘sert kenar soyutlaması’ ile ilişkilendirilse de, Ellsworth Kelly ve Al Held gibi ressamlar geç renk alanı ressamları olarak nitelendiriliyordu.
Kaynak: https://www.theartstory.org/movement/color-field-painting/history-and-concepts/#nav
