Eğer su kenarında yaşıyorsanız sizler de takdir edersiniz ki ilk güz gecelerinde müteâl bir giz var gibidir. Mehtap su ile kavuşur ve hava da epey serindir… 19. yüzyıla tarihlenen Japon tahta baskılarında da açıkça gördüğümüz bu düşün hiçbir şekilde değişmediğini söyleyebiliriz. Onlardan birkaçını sizler için derledik…
Hiroshige’nin Mehtabı
Utagawa Hiroshige ( 歌川 広重), bugünün Tokyo’sunda tahta baskı ve Edo Dönemi’nde (17.yüzyıl) gelişen Ukiyo-e resim geleneğinin son büyük ustası olarak nitelendirilmektedir. Çoğunlukla Ukiyo-e için nadir bir tema olup; genelde fahişeleri, oyuncuları ve kentsel eğlence dünyasını resimlendiren doğa tasvirleri ile bilinmektedir.
Eisen’in Mehtabı
Keisai Eisen (渓斎 英泉), Hiroshige’den yedi yaş büyük idi. Eserleri bilhassa ‘Güzel kadın’ların (bijin-ga) portrelerine odaklanmaktadır. Belki de tam bu yüzden yaklaşık olarak 1818’den 1830’a değin süren ve “çökmekte olan” Bunsei Dönemi’nin bir üstâdı olarak kabûl edilmektir..
Zeshin’in Mehtabı
Shibata Zeshin (柴田 是真)’in sanatı Japonya’da pek sevilmiyordu. Hatta Zeshin, kendi başına hiçbir şey ortaya çıkaramayan bir taklitçi ve yalnızca Batı’yı memnûn eden resimler yaparak Avrupalılara hizmet eden biri olarak nitelendiriliyordu. Hiroshige’den az bir zaman sonra Geç Edo Dönemi ve 1868’de başlayan Erken Meiji Dönemleri arasında etkin olarak eser vermiştir..
Chikanobu’nun Mehtabı
Toyohara Chikanobu (豊原周延), çağdaşlarınca Yōshū Chikanobu (楊洲周延) olarak bilinmektedir ve Meiji Dönemi sırasında eser vermiştir. İlk olarak meşhur Shōgitai Kolordusu’na hizmet eden Chikanobu; 1868’deki Ueno Harbi’nde teslim olmalarının ardından geçimini bir sanatçı olarak sağlamaya karar vermiştir.
II.Toyokuni’nin Mehtabı
II. Utagawa Toyokuni, I. Toyokuni isimli bir sanatçı tarafından evlat edinilmiştir. Utagawa ilk olarak I. Toyokuni’nin talebesi, bir zaman sonra ise damadı olmuştur. O da Edo Dönemi’nde eser vermiştir. 1826’da hocasının vefâtının öncesinde Toyoshige (豊重) ismini kullanmışsa da sonrasında ismini Toyokuni (豊国) olarak değiştirmiştir. Fakat Toyokuni hocanın bir diğer talebesi olan Kunisada bu durumu kabul etmemiş, üstüne üstlük de kendisini Toyokuni ekolünün lideri ilân etmiştir.
