Correggio’nun ‘Doğuş’ veya ‘Çobanların Hayranlığı’ olarak da bilinen Kutsal Gece eseri, 1522 yılında Reggio Emilia’daki St. Prosper kilisesinin aile şapeli için Alberto Pratoneri tarafından sipariş edilmiştir. Avrupa resim sanatında ilk anıtsal gece sahnesi niteliğini taşımaktadır.
Correggio, eserini on yıllık dilimin sonuna doğru ancak bitirebilmiş böylelikle eser 1530 yılında kiliseye yerleştirilmişti. Resim, 1640 yılında İtalya’nın Modena şehrine taşınmış, şimdi de Almanya’nın Dresden şehrindeki Eski Ustalar Resim Galerisi’nde (Old Masters Picture Gallery) yer almaktadır. 1746 yılının Ağustos ayında eser, yüz başyapıt ile birlikte Modena’daki d’Este koleksiyonundan satın alınmıştır.
Yıllar boyunca, ta ki Raphael’in ‘Sistine Madonna’sının kalıcı olarak aştığı 1800’lü yıllara kadar, Dresden koleksiyonunda en bilinen eser olarak kalmıştır.
Titian’ın izinden giden sanatçı, tamamıyla muma (à la chandelle) benzeyen bu sahneyi yorumlamıştır. Işığa Chiaroscuro, yani ‘ışık gölge’ yöntemi, uygulayarak olağanüstü bir sonuca ulaşmıştır. Sahne, soldaki çobanlar ve Meryem’in kollarıyla sarmaladığı Çocuk etrafında dönmektedir. Eser, geride bir eşeği tutan St. Joseph ve diğer çobanların akıcı hareketleriyle, puslu bir şekilde yayılan bulutun taşıdığı meleklerin birbirini teklemeyen bacaklarıyla çevrelenmiştir.
Resim, ışıksal efektlerinden dolayı; Camillo Procaccini, Luca Cambiasi, Guido Reni ve Domenichino gibi ressamlar ve hatta daha sonra Barocci ve Maratta tarafından bir model olarak kullanılmıştır.