Modern sanatta 20. yüzyılın ilk hareketi olan Fovizm, Les Fauves adlı sanatçı grubunun vurgulu ve güçlü renk kullanımı etrafında oluşan çalışmaları ile ilk olarak Vincent van Gogh, Paul Gauguin, Georges Seurat ve Paul Cézanne’ın örneklerinden ilham alarak ortaya çıkmıştı.
Fauves, amaçları aynı olan ressamların oluşturduğu bir gruptu. 1904’te başlayıp 1910 sonrasında da etkisini sürdüren akımın örnekleri bu sürede üç ortak sergide buluşmuştu. Henri Matisse, Albert Marquet ve Georges Rouault gibi ressamların birçoğu, Sembolist sanatçı Gustave Moreau’nun öğrencileriydi ve eski sanatçının kişisel ifadesine verdiği vurguya hayran kalmışlardı. Fovizm öncüleri André Derain ve Henri Matisse, bir araç olarak kullandıkları yoğun renkler üzerinde şekillenen ışık ve mekânı tasvir ettikleri eserlerini paylaştılar.
“Modern Sanat Sözlüğü” Fovizmi şöyle açıklar: “Saf renklerin alabildiğine gelişmesi, açılması temeline dayanan akım, 20. yüzyılın ilk sanat devrimidir. Fovizm, teknikleri ve teorileri ile bir “ekol”; birkaç ressamın birleşerek eşit kaygılarla çalışmasından doğmuş bir harekettir.”
Buna ek olarak Fovizmi, Empresyonizm ve Neo-Empresyonizm akımlarının bir sonucu, olağan bir devamı olarak ele almak gerekir. Bu iki ekol, önceden de gördüğümüz gibi renk teorilerini, bilimin renk üstündeki son buluşlarını kullanarak onları resim planına aktarmış, rengi, hiçbir sanat çağının görmediği parlaklığa yükseltmişlerdi. Tablo onlar için ancak renkle, rengin bahşettiği zenginlikle yaşıyordu.
Fauve, Fransızca “yırtıcı hayvan” anlamına gelir. Fovizmi de “yırtıcılık” olarak çevirebiliriz. Bu isim, yeni ressamlara 1906 sergisinde, sanat eleştirmeni Louis Vauxcelles tarafından verilmişti. Genç ressamların çok şiddetli renklerle örtülü tablolarının bulunduğu salonun ortasında, bir heykeltıraşın ölçülü, klasik bir eserini gören Vauxcelles: “Bu Donatello’nun, bir Rönesans heykelcisinin bu aslanlar, kaplanlar, yırtıcı hayvanların arasında ne işi var?” demişti. Pek beğenilen bu deyiş ressamlarca da kabul edildi ve Fovizm, Matisse ve arkadaşlarının tanımı oldu.
Post-Empresyonist resmin geç bir örneği olan Fovizm; gündemi, manifestosu, üzerinde anlaşmaya varılan bir estetik olgu olmamasına rağmen, 20. yüzyılın ilk gerçek avangard sanatıdır. Matisse, en azından yenilikçi tablosu Luxe, Calme et Volupte (1904) nedeniyle grubun lider figürü oldu. Aslında resim, Paul Signac’ın (1863-1935) ve selefi Georges Seurat’ın (1859-91) Neo-Empresyonizminden büyük ölçüde etkilenmiş, ancak daha sınırsız bir renk kullanımının başlangıcına işaret etmiştir. Matisse ve Derain bunu Güney Fransa’nın küçük bir kasabası olan Collioure’de boyanmış, canlı paletleriyle (Pointillism’in sunduğu her şeyden daha parlak) diğer sanatçıları çeken bir dizi eserle (manzaralar ve portreler) izledi ve duygusal hissi uyandırmak için saf rengin ifade gücünü kullandılar.
Akımın önemli isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir:
Henri Matisse (1869-1954), Albert Marquet (1875-1947), Maurice de Vlaminck (1876-1958), Kees van Dongen (1877-1968), Charles Camoin (1879-1964), Othon Friesz (1879-1949), Andre Derain (1880-1954), Georges Braque (1882-1963)
Bu yazıyı beğendiyseniz aşağıdakini de beğenebilirsiniz.
